کمپرسورهای دورانی پره ای از یک سری پره فلزی تشکیل شده که این پره ها در شکاف های اطراف روتور قرار دارند و آزادانه در این شکاف ها می لغزند. هنگامی که روتور می چرخد، نیروی گریز از مرکز سبب می شود که پره ها به سمت بیرون شکاف حرکت کنند و سپس در اثر فشرده شدن به دیواره ها به داخل شکاف فرو روند، هوا یا گاز متراکم شده بین دو پره متوالی، روتور و دیواره محبوس می شود. هنگامی که یک پره به سمت انتهایی بخش ورودی حرکت می کند حجم محفظه بین این پره و پره قبلی افزایش می یابد و یک خلا نسبی ایجاد می کند که گاز را به داخل می کشد. چرخش به سمت بخش خروجی ادامه پیدا می کند و در این بین حجم گاز محبوس کاهش می یابد و فشرده می شود و در نهایت در قسمت خروجی تخلیه می گردد. مزیت این کمپرسورها نسبت به کمپرسور پیستونی این است که ابعاد آن ها کوچک تر و جریان پیوسته و ارتعاش کمتری دارند.
روانکاری این کمپرسورها مشابه کمپرسورهای رفت و برگشتی است چرا که در هر دو روغن در معرض دمای خروجی بالا قرار می گیرد. در حالتی که کمپرسورهای دورانی توسط روش پاششی روغن کاری و خنک می گردند مقداری از روغن به طور پیوسته به محفظه کمپرسور پاشیده می شود. این مقدار روغن مانع از این می شود که دمای گاز خروجی از 100 درجه تا 110 درجه تجاوز کند همچنین فضای بین پیستون و دیواره کمپرسور را آب بندی نموده و از ساییدگی جلوگیری میکند.
