عملکرد گریس
عملکرد گریس بدین صورت است که حین روانکاری، در تماس با سطوح متحرک باقی بماند بدون اینکه تحت فشار یا نیروهای گریز از مرکز و جاذبه از محل خود جابجا و خارج شود. مهمترین نیاز عملی آن این است که گریس خصوصیات خود را تحت نیروهای برشی در تمام دماهایی که هنگام استفاده تجربه می کند حفظ کند.
کاربردهای مناسب برای گریس
گریس و روغن با یکدیگر قابل تعویض نیستند. گریس زمانی استفاده می شود که استفاده از روغن عملی یا راحت نباشد. انتخاب روانکار برای یک کاربرد خاص با تطبیق طراحی ماشین آلات و شرایط کار با مشخصات روانکار مورد نظر تعیین می شود. گریس به طور کلی برای موارد زیر استفاده می شود:
- ماشین آلاتی که به طور متناوب کار می کنند یا برای مدت زمان طولانی در انبار هستند. از آنجا که گریس در جای خود باقی می ماند ، یک فیلم روان کننده می تواند بلافاصله تشکیل شود.
- ماشین آلاتی که برای روانکاری مکرر به راحتی در دسترس نیست. گریس های با کیفیت بالا می توانند اجزای جدا شده یا نسبتاً غیرقابل دسترسی را برای مدت زمان طولانی بدون پر کردن مجدد روانکاری کنند. این گریس ها همچنین در کاربردهای روزمره مانند برخی از موتورهای الکتریکی و گیربکس ها استفاده می شوند.
- ماشین آلاتی که در شرایط شدید مانند درجه حرارت و فشار بالا، بارهای ضربه ای یا سرعت پایین تحت بار سنگین کار می کنند.
- اجزای فرسوده. گریس باعث ایجاد لایه های ضخیم تر در محل های ایجاد شده توسط ساییدگی می شود و می تواند عمر قطعات فرسوده را که قبلا با روغن روانکاری شده بودند افزایش دهد.
خصوصیات عملکردی گریس
- گریس به عنوان یک درزگیر کار می کند تا میزان نشت را به حداقل برساند و آلودگی ها را از بین ببرد. به دلیل قوام آن ، گریس به عنوان یک درزگیر (آب بند) برای جلوگیری از نشت و هدر رفت روانکار و همچنین جلوگیری از ورود آلاینده های خورنده و مواد خارجی عمل می کند.
- مهار گریس نسبت به روغن آسانتر است. روانکاری روغن می تواند به یک سیستم گران قیمت از تجهیزات در گردش و دستگاه های نگهدارنده پیچیده نیاز داشته باشد. در مقایسه ، گریس ، به دلیل سختی آن ، به راحتی در دستگاه های ساده و کم هزینه نگهداری می شود.
- گریس روان کننده های جامد را به حالت تعلیق در می آورد. روان کننده های جامد ریز آسیاب شده، مانند دی سولفید مولیبدن (مولی) و گرافیت، در دمای بالا یا در کاربردهای فشار شدید با گریس مخلوط می شوند. گریس مواد جامد را در حالت تعلیق نگه می دارد در حالی که مواد جامد از روغن خارج می شوند.
- سطح مایعات لازم نیست کنترل و بررسی شود.
