خطرات ناشی از آتش سوزی به طور مداوم در صنایع مختلف مانند صنعت فولاد وجود دارند و تولیدکنندگان به طور مداوم به دنبال راه هایی برای کاهش این خطرات در کارخانه های خود هستند. از نظر استفاده از روانکارهای مقاوم در برابر آتش برای کاهش احتمال آتش سوزی، تلاش ها همیشه بر استفاده از مایعات هیدرولیکی متمرکز بوده است. با این حال ، اخیراً این تلاش ها به سمت گریس مقاوم در برابر آتش سوق یافته است.
عملکرد اصلی گریس محافظت از یاتاقان ها از طریق آب بندی در برابر نفوذ آب و گرد و غبار است. برای انجام این کار، به جریان مداوم گریس نیاز است تا از تشکیل طوق گریس در خارج از یاتاقان ها اطمینان حاصل شود. بدون آن، خطر افتادن گریس روی سطح قابل اشتعال وجود دارد که خطر آتش سوزی را افزایش می دهد.
یک گریس نسوز باید فشار بخار بسیار پایینی داشته باشد که به این معنی است که سوخت، یکی از عناصر مورد نیاز برای آتش سوزی را از بین ببرد. با حذف عنصر سوخت، خطر آتش سوزی کاهش می یابد. تأمین کنندگان گریس ممکن است از اصطلاحات مختلفی برای توصیف گریسی استفاده کنند که در برابر آتش مقاوم است:
Fire-Resistant: احتراق گریس نسوز دشوار است و فقط در دماهای بسیار بالا ممکن است بسوزد و برای ادامه سوزش به منبع انرژی اضافی نیز نیاز دارد.
Heat-Resistant: این نشان می دهد که آیا یک گریس در برابر اکسیداسیون مقاومت می کند یا نه. هر گریس مقاوم در برابر آتش در برابر حرارت نیز مقاوم نیست.
